Inleiding
Sinds het uitkomen van Bonnie and Clyde (USA: Arthur Penn, 1967) is de roadmovie heel populair. Het genre is de afgelopen jaren echter wel veranderd. De roadmovies van nu, zoals Aaltra (België: Benoît Delépine, 2004) en Kalifornia (USA: Dominic Sena, 1993) kunnen enorm verschillen van de oorspronkelijke roadmovies zoals Bonnie and Clyde en easy rider (USA: Dennis Hopper, 1969), ook wel de klassieke roadmovies genoemd.
In 1999 kwam de film The Straight Story (USA: David Lynch, 1999) uit, gebaseerd op het waar gebeurde verhaal van de 73-jarige Alvin Straight die op zijn grasmaaier door Amerika rijdt, op weg naar zijn broer.
The Straight Story kan tot verschillende genres gerekend worden, zoals het drama genre of het avontuur genre. De film zou binnen deze genres geplaatst kunnen worden in het subgenre van de klassieke roadmovie of van de postmoderne roadmovie.
In dit paper wil ik beoordelen in hoeverre The Straight Story een klassieke roadmovie is. Daarvoor beschrijf ik in paragraaf twee de problemen die ontstaan tijdens het categoriseren in genres. In paragraaf drie zet ik de kenmerken van de klassieke roadmovie uiteen en in paragraaf vier beschrijf ik in welke mate deze kenmerken terugkomen in The Straight Story. Tenslotte zal ik in de conclusie beoordelen of The Straight Story een klassieke roadmovie is door te kijken in hoeverre de kenmerken van de klassieke roadmovie terugkomen in The Straight Story.
